Każdy rodzic chce, by jego dziecko miało zapewniony jak najlepszy start w dorosłość. Niestety studia, korepetycje, dodatkowe kursy sporo kosztują. Warto więc zacząć zbierać oszczędności dla dziecka już w pierwszym etapie jego życia. Pieniądze otrzymane jako prezent na chrzest, komunię lub urodziny warto ulokować, tak by same na siebie zarabiały. Nawet jeśli wzrost będzie nieznaczny.

Samo założenie konta to jedynie punkt wyjścia. Rodzic tak naprawdę powinien skupić się na nauczeniu dziecka dobrych nawyków – oszczędzania. Regularne wpłaty, nawet niewielkich kwot na konto oszczędnościowe, są bardzo dobrym przykładem, jak obchodzić się z pieniędzmi. Oczywiście aspekt edukacyjny dotyczy starszych dzieci, jednak warto rozmawiać o tym już z kilkulatkami. A jeśli rodzice wpłacają pieniądze na konto dziecka od momentu jego urodzenia? W odpowiednim momencie (gdy dziecko jest już komunikatywne) warto wyjaśnić mu skąd pieniądze się wzięły i jak długi były składane.

Czym jest konto oszczędnościowe?

Konto oszczędnościowe jest produktem finansowym służącym, jak sama nazwa wskazuje, do oszczędzania. Jest to niejako połączenie zwykłego rachunku bankowego i lokaty. Konto jest oprocentowane, dzięki czemu środki pieniężne można na nim nie tylko zbierać, ale i pomnażać. Oprocentowanie zwykle jest symboliczne (ok. 2%), ale wiele banków oferuje preferencyjne warunki otwarcia konta z wyższym oprocentowaniem przez określony czas (np. 3,5% na pierwsze 3 miesiące). Konto jest bardzo proste w obsłudze i działa tak samo jak konto osobiste. Możemy więc na bieżąco zarządzać środkami – wpłacać, wypłacać, wykonywać przelewy. Dowiedz się też, na co warto zwrócić uwagę zakładając konto oszczędnościowe.

Rodzaje kont oszczędnościowych

Obecnie na rynku finansowym dostępne są konta oszczędnościowe przeznaczone dla dorosłych, dzieci i młodzieży. Konta dla najmłodszych klientów posiada w swojej ofercie prawie każda instytucja, a produkty przewidziane są dla konkretnej grupy wiekowej. Zanim założysz konto swojemu dziecku, przetestuj na sobie, jak działa i jakie wynikają z niego korzyści. Wiele banków przewiduje możliwość otwarcia rachunku oszczędnościowego i premiuje np. regularne wpłaty.

Sprawdź Konto Nest Oszczędności

Konta dla młodzieży (13-18 lat)

W Polsce istnieje możliwość założenia rachunku bankowego przez osoby między 13 a 18 rokiem życia za zgodą rodziców (muszą być oni obecni podczas podpisywania umowy). Konto może założyć również sam rodzic, przekazując upoważnienie dziecku do zarządzania środkami finansowymi. Tego typu produkty mają zazwyczaj z góry określony maksymalny limit miesięcznych wypłat. Dodatkowo, rodzice mogą zarządzać kontem i ustalać np. limit transakcji wykonywanych kartą płatniczą. Większość banków zakłada możliwość bezpłatnego otworzenia konto oszczędnościowego, pod kontem osobistym. Zasady i warunki jego działania ustalane są bezpośrednio przez daną instytucję. Warto jednak pamiętać, że po ukończeniu 18 roku życia, konto może zostać zablokowane lub automatycznie przekształcone w standardowy rachunek bankowy.

Konta dla dzieci poniżej 13 roku życia

Obecnie jeden bank oferuje możliwość założenia konta dla dzieci poniżej 13 roku życia. Większość instytucji podchodzi do tego tematu sceptycznie uważając, że małe dzieci nie powinny mieć bezpośredniej styczności z pieniędzmi. Zwolennicy zakładają natomiast jego dobroczynny wpływ na budowanie dobrych nawyków oszczędzania, już od najmłodszych lat. Warto zaznaczyć, że produkt dostępny dla dzieci do 13 roku zakłada pełną kontrolę rodzicielską, dzięki aplikacji mobilnej dla rodziców.

Zakładając dziecku konto, z pewnością pokazujemy mu, jak gospodarować własnymi środkami finansowymi. Dodatkowo uczymy je już od najmłodszych lat, że odkładając przez jakiś czas, może zgromadzić pieniądze np. na własne przyjemności. Przed otworzeniem rachunku warto jednak zadać sobie pytanie, czy dziecko jest gotowe na przyjęcie tak dużej odpowiedzialności. Jeśli udostępnimy mu np. kartę płatniczą, to czy na pewno będzie wiedziało, co robić w przypadku jej zgubienia? Decyzja o założeniu konta dla dziecka należy więc bezpośrednio do rodzica i jest uzależniona od wielu indywidualnych czynników.